Dag 2 – Zondag – Midden in het centrum

Gewapend met pen, papier én dictafoon stap ik de deur weer uit, op weg naar hopelijk nieuwe opnames. Na wat andere plannen en een "hier maar naar rechts" kruis ik een mensenmassa, ik volg ze met het idee beet te hebben. Maar wanneer ze niet richting het Voorhout lopen haak ik af. "Het zullen wel toeristen zijn," denk ik en loop richting de locatie van gisteren. Helaas, daar is niets. Wel een leuke antiekmarkt met ijs, een zingende Italiaan en ander gezelligheid; ik besluit alles te laten voor wat het is en me daar te vermaken.

Na een aangenaam uurtje in de zon vervolg ik mijn reis. De groep verwacht ik niet meer tegen te komen, desondanks loop ik mijn geplande route via het Mauritshuis en het binnenhof. Ik ontdek een nieuw stukje (ja, dat blijkt te kunnen) én een souvenirwinkeltje. Dan zie ik bij de doorgang richting centrum twee jongedames staan met portofoons. Ik hoor ze praten over opnames. Bingo! Ik kijk, maar ik zie nog weinig. Wanneer ik door het tunneltje heen wil lopen roept één van de dames me terug, "we zijn bezig met filmopnames". Ik hol terug, niet van plan de bezigheden te verstoren.


Na de opnames loop ik alsnog door het tunneltje, waar alle spullen van gisteren en een kraan te zien zijn. Een man instrueert het publiek en de figuranten, het is echter zoals altijd koopzondag en het is onduidelijk wie nou wie of wat zijn. Zodoende blijkt de aardige jongen op de fiets niet een passant te zijn die toekijkt, maar een figurant die wacht totdat er weer wordt opgenomen.

Ik kijk verder om me heen en zoek naar acteurs, die waren er gisteren niet. Na wat turen spot ik Caroline Crutzen met een paarse jas en het kapsel van Beatrix. Ik probeer wat foto's te maken, maar dat gaat helaas niet van een leien dakje. Tussen de opnames door loopt er namelijk ook gewoon winkelend publiek rond en dan zwijg ik nog over de toeristen. Maar gedurende het uur / anderhalf uur dat ik er ben lukt het me uiteindelijk.


In die periode zie ik hoe Crutzen elke keer weer hetzelfde stukje loopt over het zebrapad, de stad in. De camera gaat omhoog, omlaag, opzij enzovoort. Elke keer lopen en fietsen de figuranten weer braaf hun stukje. Ook zie ik hoe ze elkaar dramatisch vrolijk in de armen vliegen. Dan weer voor een test, dan weer voor een echte opname. Tussendoor wordt de fietsenjongen geïnstrueerd en ook andere mensen krijgen te horen wat ze moeten doen. Crutzen staat in haar pauzes te wachten of loopt naar de crew toe.

Vlak voordat de opnames beginnen roept een man met een kleine oranje megafoon dingen als "Voor het kijkend publiek: Blijf vooral lopen en kijk niet in de camera,” “Kijk niet naar de acteurs,” “Fietsers doorfietsen” en “Alstublieft, blijft u doorlopen”. Vervolgens gaat hij achter een standbeeld staan, er wordt actie geroepen en spontaan komt er een meisje achter het standbeeld vandaan dat haar figurantenwerk doet. Het is een gedoetje zo'n filmset.


Ondertussen zit en sta ik bij een bankje bij de haringkraam, onder andere om de nek van een nepmeeuw hangt "Pas op voor de meeuwen – Zij willen uw consumpties". Op het bankje zitten vier jongeren (ze zijn althans jonger dan ik). Ik denk dat ze gewoon kijken, maar als ik ze hoor praten over betalingen en waar ze vandaan komen (niet echt uit de buurt in ieder geval) begrijp ik het. Naast hen zitten een vader, moeder en een kind. Zij zijn, voor zover ik weet, geen acteurs. De jongeren praten door en besluiten ook tijdens de opnames maar te doen alsof ze praten, over het gebeuren in Apeldoorn bijvoorbeeld. Wanneer ik hen vraag of ze het leuk vinden antwoorden ze bevestigend.

Op een gegeven moment raakt het echter bewolkt en wordt er een lamp aangerukt. Er worden een paar opnames mee gemaakt waarbij de camera ook een andere kant op gaat. Nog steeds kan ik de precieze route van Crutzen niet volgen. De wolken worden echter problematischer en uiteindelijk wordt er naar de figuranten geroepen dat ze moeten wachten op de zon. De jongen op de fiets stapt af en de jongeren op het bankje hoor ik praten dat het wel eens lang kan gaan duren. Dat klopt, want de zon lijkt niet terug te komen en tegen een uur of half 7 regent het. Zodoende besluit men om 5 uur ermee op te houden. Iedereen wordt bedankt en opgeroepen zich te verzamelen om naar het hoofdkwartier terug te lopen. Dat verzamelen gaat vrij snel en ineens zijn ze vertrokken. De crew begint af te bouwen en ik krijg de kans wat foto's te maken van iets dichterbij dan eerder het geval.


Toevallig zie ik de man die naast "Beatrix" stond naar zijn fiets lopen, ik spreek hem aan en hij vertelt me dat het leuk was maar wel een beetje koud ondanks de zon. Daarnaast weet hij te melden dat hij een rolletje had van één dag in de film. Voordat Beatrix oversteekt houdt hij haar arm even vast. Het lijkt me een hele mooie scène te worden, en meer dan alleen het rondje dan ik dacht. Hij vertelt tevens dat het er voor hem nu op zit. Wanneer ik hem vraag of ik een foto mag maken van hem en waarom is hij direct enthousiast. We praten nog wat en gaan vervolgens ieder onze eigen weg.

Na nog wat foto's te hebben geschoten besluit ik achter de groep aan te gaan. "Zo ver kunnen ze niet zijn," denk ik, maar het tegendeel blijkt waar te zijn. Wanneer ik bij bij het punt ben waar ik ze eerder die dag voor het eerst tegenkwam sta ik voor een keuze: Rechtdoor of rechts? Ik besluit rechts te gaan en even vervloek ik mezelf voor mijn keuze, maar dan kom ik het busje tegen waar de voornaamste mensen mee werden afgevoerd. Ondanks alles lijkt het me vandaag toch echt mee te zitten. Ik ga echter niet naar binnen, maar de wetenschap is al leuk genoeg. En wie weet wat ik ermee kan voor een volgende reportage.

Na deze ontdekking loop ik terug naar mijn verblijfplaats waar ik begon aan mijn wandeling. Dit loopje voert mij langs de filmlocatie, daar is men druk bezig met afbouwen en het lijkt gestaag te vorderen. Na wéér wat foto's te hebben genomen keer ik terug naar het appartement waar ik overnacht.

Overigens zijn dit niet de enige filmopnames die de afgelopen tijd in Den Haag plaatsvonden. Ten tijde van de opnames van Majesteit filmde Tim Oliehoek er zijn film Pizza Maffia. Zoals te lezen in deze brief werd er in april opgenomen in en rond de Weimarstraat (foto's hier). Ten tijde van ons setbezoek maakte men nachtopnames in een tunnel die speciaal voor hen was afgezet. Dit allemaal in het kader van het feit dat Den Haag meer films naar de stad wil trekken, hoewel men daar bij Majesteit natuurlijk moeilijk omheen kan.

Majesteit draait van 28 oktober in de Nederlandse bioscopen en ging tijdens het Nederlands Filmfestival in première. Meer over de film is te vinden op de officiële website.