Reacties (2)

Ramon
vrijdag 1 november 2013 om 16:52

Als kind talloze keren gezien, maar nu valt vooral op dat het verhaal ontzettend episodisch is (zoals vaker bij oudere Disneyfilms). Het animatiewerk is nog altijd erg sterk en deze versies van de personages zijn niet voor niets iconisch.

EdwinBeek
dinsdag 1 maart 2016 om 14:03

Alice is een blank vel die het niet lukt tranen te trekken bij haar publiek. Al laat ze haar eigen tranen rijkelijk vloeien, het mag niet baten.

De film moet het hebben van de vele kolder-karakters die ze in pure willekeur op haar pad tegenkomt. Toch kan met name de verbale kolder, die van de rijmpjes en liedjes die de figuren uitkramen, niet verhullen dat het bronmateriaal uit de 19e eeuw komt. Veel gaat aan ons voorbij. Niet door ouderdom, dan wel door vertaling voor degenen die de ondertitels volgen. En dat maakt de film vaak saai. Het is gewoon een ontzettend literair werk dat moeilijk te verfilmen is.

Toch zitten er een aantal geslaagde scenes in met de "Tea-party" voor mij als hoogtepunt. De segmenten met de Cheshire cat en de Queen of Hearts zijn ook redelijk geslaagd. Artistiek zit het sowieso wel snor. Mary Blair schenkt deze film haar prachtige kleurrijke stijl en de animatie is, naar goede gewoonte bij Disney, om door een ringetje te halen.