Reacties (2)

EdwinBeek
dinsdag 17 februari 2015 om 20:05

1970. Hippie detective Phoenix krijgt een bizarre zaak voorgeschoteld waar hij geen touw aan vast kan knopen. Dat hij om de 10 minuten een joint weg rookt helpt niet mee voor het overzicht. Wij als kijker zien wat Phoenix ziet, dus knetterstoned slaan wij z'n hele trip gade. Waanbeeld en realiteit gaan dwars door elkaar heen..


Moet een film een duidelijk plot hebben? Voor mij niet persé. Mulholland Drive en het oudere "L'Année dernière à Marienbad" zijn voorbeelden die me tóch goed smaakten. Het zijn vooral sfeerfilms...

En in tegenstelling tot bovengenoemde films kom je hier onderweg nog leuke personages tegen waarmee te lachen valt. Brolin als oerdomme agent is vaak hilarisch. En ook Phoenix blijft een prachtacteur. Maar er is ook een onderhuidse grimmigheid aanwezig. Klinkt dit alles je als muziek in de oren dan is Inherent Vice volledig aan jou besteedt. Zit je graag plotholes te zoeken dan is m'n advies deze prent te laten schieten. Anderson doet flink zijn best om het mysterie (als dat er al is) je zo beroerd en omslachtig mogelijk uit te leggen. Met succes: na 25 minuten gaf ik op. Tip van mij: moet je ook doen! Onbegonnen werk om door te zetten. Dat advies slaat Phoenix in de wind en daardoor blijft er voor ons als kijker nog genoeg leuks over. Wél een flinke 30 minuten te lang...

Check overigens de prachtig geschilderde poster; het hele concept in een notendop.

Ramon
maandag 27 april 2015 om 15:48

Een tegenvallende film van een regisseur die ik erg hoog heb zitten. Alle losse elementen spreken me aan - het geheel doet tenslotte denken aan mijn favoriete film The Big Lebowski - en toch werkte het geheel net niet goed genoeg. Op Brolin na vond ik de cast prima en niet briljant, maar vooral het script stoorde me. Helemaal prima als ik een scenario moet vergeten om me over te leveren aan de film, maar stop het dan niet vol met twists die wel de aandacht blijven trekken.

Desondanks zeker wel mee vermaakt, maar van Anderson had ik een kruising tussen een stonerkomedie en een film-noir vermaakt die meer in zijn mars had.