Reacties (7)

Ramon
vrijdag 27 juli 2012 om 16:01

Eén van de mooiste verhalen die Tim Burton naar het witte doek heeft gebracht.

Hagar
donderdag 27 december 2012 om 16:55

Ik had deze film jaren geleden al eens gezien, en het enige dat ik nog wist was dat ik het een mooie film vond.
Meestal vind ik het feit dat ik een verhaal niet kan onthouden een minpunt aan een film. In dit geval is dat te wijten aan het onlogisch vertelde verhaal, maar 'onlogisch' is juist een plotpunt, en helpt de film!
Op alle andere fronten heb ik niets aan te merken. Een mooie film, die door omstandigheden bij mij een dubbele laag heeft gekregen!

Tomhamoen
donderdag 27 december 2012 om 23:12

Ik ben het hier helemaal met Ramon eens. Prachtige film. Vooral de uitvaartscenes zijn magisch mooi.

MRDammann
zaterdag 23 maart 2013 om 00:13

Echt een betoverende film. Allereerst fantastisch acteerspel geen enkele acteur speelt slecht, voor mij zijn het allemaal ruim voldoendes en goeds, en de figuren die de revue passeren zijn allemaal even bijzonder om te zien. De film is dan wel 2 uur, maar verveelt geen enkel moment.

Naar mijn mening een modern sprookje, zoals het bedoeld is. Prachtige film!

GrayFox
zondag 14 april 2013 om 21:27

Mooie film. Het duurde een tijdje voordat de film me pakte, omdat ik het begin wat vreemd aan vond voelen. Later pakte de film me wel degelijk en heb ik erg genoten van het verhaal en het acteerwerk.

MRDammann
donderdag 5 december 2013 om 23:34

Voor een tweede film gezien en twee uur met open mond zitten kijken. Ik vind hem misschien nog beter dan de eerste keer. Typisch een film die je meerdere keren kan zien.

EdwinBeek
zondag 12 juni 2016 om 15:43

Hier kan ik kort over zijn: Burton's beste naar mijn idee. Het onderwerp 'verhalen vertellen' behandeld hij prachtig in deze film. En omdat ik mijn eigen beroep ook zie als het vertellen en verfraaien van verhalen krijgt de film er nog een extra persoonlijk randje bij.

De cast is uitstekend, de sfeer is fijn 'whimsical' en het hart wordt goed getroffen. Normaal schort er nog weleens wat aan Burton's ritme en opbouw in z'n films en hier heeft hij nu eens het perfecte vertelritme te pakken richting een prachtig einde. Misschien te danken aan het boek waarop deze prent gebaseerd is?