Reacties (2)

Hagar
maandag 15 oktober 2018 om 12:34

Ik heb de film 2 keer eerder gezien. De eerste keer was ook meteen mijn eerste anime film, en de cultuurshock was groot. Ik werd weggeblazen door de sprookjesachtige kwaliteit van de film, en vond hem briljant! De tweede keer was ik teleurgesteld in het gebrek aan begrip voor de wereld waarin het zich allemaal afspeelt. Nu, vele jaren later en na een derde kijkbeurt vind ik dat de waarheid in het midden ligt.

Chihiro is in het begin van de film een ontzettend irritant en zelfingenomen meisje. Ze breekt daarmee meteen de mal van het typische Miyazaki meisje, en dat is een groot pluspunt!
Ze ondergaat dan ook een duidelijke verandering in de film. Haar karakterontwikkeling is interessant genoeg om de film goed te noemen.

Dan blijft daar de adembenemende sprookjeswereld waarin het zich afspeelt. Alles ziet er prachtig uit, en ademt een sfeer uit die vooral terug te vinden is in jaren '80 fantasy films: Mooi maar creepy. En dus intrigerend.
Maar inderdaad, deze wereld is zo uitheems dat het lastig is je in de personages te verplaatsen. Als kijker wordt je in een rivier met stroomversnelling gegooid, met weinig of niets om je aan vast te klampen.
Tot op heden begrijp ik het personage No-Face nog altijd niet, om een voorbeeld te noemen....

Juist daarom is het belangrijk dat de film leunt op de karakterontwikkeling van Chihiro. Die is herkenbaar en duidelijk, al zijn de dingen die de veranderingen in gang zetten dat niet altijd.

Eigenlijk kun je deze film heel goed vergelijken met Alice in Wonderland. Nu is dat niet mijn favoriete verhaal, en ik heb ook nog geen verfilming ervan gezien die me volledig kon bekoren. Laat dit dan maar de verfilming zijn die dat eindelijk wel lukt, zij het niet zonder haken en ogen...

Ramon
maandag 17 mei 2021 om 16:18

Het verhaal is wat van de hak op de tak, maar het blijft fascinerend. Niet Ghibli's beste, maar het animatiewerk blijft genieten. Vakwerk.