Reacties (3)

Walter
zondag 8 juni 2014 om 08:26

een paar jaar geleden zag ik op het IFFR mijn eerste Bollywoodfilm - de titel is me ontschoten - en die was om te huilen. dat vonden meer bezoekers, want naarmate de film vorderde werd de zaal leger. heel bijzonder, zeker op het IFFR, waar de gemiddelde bezoeker wel tegen een stootje kan. nooit meer een Bollywoodfilm, zei ik toen.

onlangs raakte ik in gesprek met een collega over mijn Bollywoodtrauma. volgens haar zou ik veel moois missen als ik de Bollywoodfilm geen kans meer zou geven. dus keek ik gisteravond naar Sholay, volgens mijn collega een klassieker ('de beste Bollywoodfilm die ooit gemaakt is' ). ik zag net dat de film een 8,6 scoort op Imdb en ik kan zeggen: terecht.

Sholay heeft drie grote pluspunten. het eerste: verschillende schijnbaar onverenigbare filmgenres - avontuur, drama, musical, thriller en comedy - lopen op een heel natuurlijke wijze in elkaar over. op het ene moment zit je op het puntje van je stoel als iemand wordt gemarteld, het volgende moment doet iedereen in het dorp een dansje. idioot? op papier zeker, maar niet op beeld. heel knap.

het tweede pluspunt: niet alle verhaallijnen hebben een positieve afloop. ik wil hier niet teveel over zeggen - iedereen moet deze film gewoon gaan zien -, maar het is een verademing (zegt een James Bond-liefhebber).

het derde pluspunt: ik hóu van plottwists en Sholay heeft een aantal wendingen die niemand ziet aankomen. (ja, mijn vrouw zag er één aankomen, maar die voorspelde ook de plottwist van The Usual Suspects, dus laten we met mijn vrouw vooral géén rekening houden.) ook over de plottwists wil ik eigenlijk niks zeggen, behalve dan dat ze goed gevonden en alles behalve belachelijk zijn (sommige scriptschrijvers laten volstrekt maffe gebeurtenissen plaatsvinden óm het publiek maar op het verkeerde been te zetten. 'ha, die zag je niet aankomen!' 'nee, dat niet, maar ik word er ook niet vrolijk van.' van de plottwists in Sholay werd ik wél vrolijk!)

een groot minpunt, althans gisteravond, is dat de film volgens het dvd-hoesje 160 minuten duurt. dat bleek bijna 3,5 uur te zijn. (even rekenen... nee, dat is niet ongeveer hetzelfde.) en dat deed af aan het kijkplezier.

Ramon
zondag 8 juni 2014 om 11:16

@Walter: die lange speelduur is iets wat Bollywood erg eigen is, in mijn (zeer beperkte) ervaring. Ik heb denk ik slechts een stuk of tien Bollywoodfilms gezien, en het merendeel daarvan duurt langer dan drie uur. Dat maakt het al snel lastiger om zo'n film "even" een kans te geven.

Dank voor de tip overigens, ik zet hem op mijn lijstje

Walter
maandag 9 juni 2014 om 11:40

mijn probleem met Sholay is niet dat-ie 3,5 uur duurt - er wordt goed de tijd genomen om het verhaal te vertellen, dat zou vaker mogen gebeuren -, maar dat het dvd-hoesje onjuiste informatie bevat. juist omdat Bollywoodfilms doorgaans zo lang duren verbaasde de informatie op het hoesje me. van mijn collega had ik begrepen dat er verschillende versies van de film zijn, dus dacht ik dat ik een verkorte versie ging zien. niet dus. als ik vooraf had geweten dat de Solay 3,5 uur zou duren, had ik-em op een ander moment bekeken.