Reacties (1)

EdwinBeek
woensdag 6 december 2017 om 11:19

Een japans sprookje met horror-achtige elementen erin.

Ik probeer steeds meer Aziatische films te kijken omdat ze bij mij niet als formulewerk overkomen. Door de voor mij onbekende Aziatische cultuur, natuur en architectuur komen ze visueel fris over.

Zo speelt deze film zich af in een weids gebied met het hoge susuki-gras. Alles duikt hieruit op; boeren, verdwaalde soldaten, demonen. Als de wind door dit gras dwaalt, levert dat bijna abstracte en spookachtige zwart/wit-plaatjes op. Nog nooit zoiets gezien. Camerawerk en licht is hier van een hoog niveau.

Het verhaaltje is in essentie vrij simpel. De acteurs volstaan, al had ik moeite met de hoogdravende manier van acteren. Het sound-design klinkt zeer 'gecomponeerd' en voegt veel vervreemding toe, maar was kwalitatief gezien alsof het uit blik kwam. Ik begreep dat het budget laag was dus misschien waren de opname-middelen beperkt. De score klonk juist weer erg vol. Veel slagwerk en zelfs hints van jazz tijdens de intro.

Overigens veel bloot voor een film uit '65. In Japan blijkbaar prima. Pak een willekeurige Amerikaanse film erbij uit hetzelfde jaar en zie een wereld van verschil. Het bloot past hier, want de film heeft absoluut een seksuele ondertoon. Een soort beestachtige geilheid tussen primitieve mensen op het boerenland, die in oorlogstijd moeten overleven en hierbij hun eigen normen en waarden hanteren.

Is de film goed? Op z'n minst 'anders.' En dat was in mijn geval 'goed' genoeg.