Reacties (3)

EdwinBeek
donderdag 19 december 2019 om 15:36

Visueel een mooie, experimentele film. De personages zijn nog steeds handgetekend, maar men gooit er vervolgens een vracht aan lichteffecten overheen totdat het lijkt op 3D-animatie. Het is de oplossing van ex Disney-animator Sergio Pablos om producenten alsnog warm te maken voor traditioneel tekenwerk. Filmstudios maken de domme fout om het 'uitsterven' van 2D-animatie te wijten aan desinteresse voor de TECHNIEK bij het publiek. Het lijkt mij simpeler; zolang het verhaal of de personages deugen maakt de techniek geen donder uit. Kijk bijv. naar de huidige populariteit van traditioneel vervaardige anime uit Japan. Films als "The Princess & the Frog" of "Home on the Range" hebben volgens mij script-technisch te weinig tijd gehad in pre-productie en zijn vlot richting productie gebonjourd om er maar vanaf te zijn zodat 3D de norm kon worden.

Terug naar Klaus! De animatie is ontzettend verfijnd in beweging, hoewel personages erg theatraal acteren. Personages voelen eerder aan als acteurs dan dat ze instinctief reageren op gebeurtenissen. Dat is niet per se een probleem van "Klaus" maar eerder van animatoren in het algemeen, die geneigd zijn naar mooie bewegingen te zoeken of opgescheept zitten met standaard 'animatie-poses' die hij/zij heeft opgepikt in andere (animatie)films. Het probleem duikt geregeld de kop op, hoewel de doorsnee kijker het niet op zal vallen, hooguit 'voelen.' Zeker als men daarna weer eens een "Lady and the Tramp", "Jungle Book" of "The Red Turtle" opzet.

Los van de techniek is Klaus een heel aardige (kerst)film geworden. Postbode Jasper is aan het begin van de film nog het stereotype 'zak.' Weinig sympathiek. Gelukkig trekt z'n karakter snel bij om daarna veel klappen te ontvangen in gehucht "Smeerenburg" (Gilles de Geus, iemand..?), dat men in de ondertitels ijzerenheinig "Sneerenburg" blijft noemen. Deze sequences doen denken aan het cartoon-geweld van Tex Avery, maar gemixt met vormgeving die bekend is van Europese strips.
Het hart van de film is Klaus. Hij krijgt een gevoelig achtergrondverhaal mee die me nog even een emotionele stoot verkocht aan het eind. De vete tussen twee families ("Naijver in Painful Gulch" van Lucky Luke, iemand..?) was naar mijn idee het zwakste onderdeel van het verhaal.

Mijn gezeik terzijde geschoven; wat is het fijn dit ambacht weer eens op deze schaal te mogen zien op het kleine scherm. Dank, Netflix. Dank.

EdwinBeek
donderdag 19 december 2019 om 15:53

Voor de geïnteresseerden, wat 'ruwe' animatie uit "Klaus":

https://www.cartoonbrew.com/animators/take-some-time-to-study-the-craft-of-these-klaus-animator-reels-183339.html

Ramon
zondag 19 januari 2020 om 13:18

Een moderne Kerstklassieker in wording? Het zou zomaar kunnen! Ik heb me hier echt heel erg goed mee vermaakt, het verhaal had meer in zich dan ik had verwacht.

Ook fijn dat grote delen van de film handgetekend zijn, al hadden ze het effect waarbij kleur wordt ingezet om het alsnog 3D te laten lijken achterwege mogen laten.

Speciale vermelding voor de terugkerende groep creepy kinderen, met name het meisje met de wortel. Zowel hilarisch als verontrustend.