Reacties (1)

EdwinBeek
dinsdag 29 april 2014 om 21:26

Sterke film dat nauwelijks zijn jaren '50-afkomst verraadt. Slechts de bombastische en zeer aanwezige score helpt je hieraan weer herinneren...

Havenarbeiders in New York worden bedonderd door hun corrupte vakbondsleider, de altijd stevig acterende Lee J. Cobb. (uit o.a. 12 angry Men) Een verhaal over de kleine man tegen de grote jongens.

Brando's naturelle acteerwerk is een verademing vergeleken met zijn tijdgenoten en sprankelt nog steeds. Eén specifieke scene blies me redelijk van de sokken; die tussen een nog zéér jonge Rod Steiger en Brando op de achterbank van een taxi. De emoties die hier heen en weer vliegen vond ik prachtig gespeeld en raakten me. Na wat research bleek dat deze scene door de oude acteergarde op handen gedragen wordt om hoge acteerkunst mee te illustreren. Dus dat werkt nog steeds lekker...

Brando is iemand die aan de buitenkant overkomt als de stoere jongen, maar een scene later zich ontzettend kwetsbaar kan opstellen, waardoor de kijker meteen geraakt is. Hij heeft dat nu meerdere keren bij me geflikt en het is een gevoel die maar weinig (tot geen) acteurs bij me oproepen. Hoeveel tragiek zijn echte leven ook heeft mogen bevatten; het heeft een krachtig en prachtig acteur opgeleverd...