Reacties (4)

EdwinBeek
donderdag 20 februari 2014 om 00:05

"De Odyssee" gezien door de cinematografische ogen van de gebroeders Coen.

Hun versie speelt zich af op het Zuid-Amerikaanse platteland in de jaren '30 tijdens de depressie. Drie gevangenen ontsnappen aan hun bewakers en gaan op schattenjacht waarbij ze van de ene situatie in de andere vallen. De sirenen zijn huisvrouwen die de was doen aan het meer, dief Goodman is met zijn ooglapje de Cycloop en de lugubere sherriff en zijn waakhond doen denken aan Hades en z'n hellehond. Een gemoderniseerde, bizarre vertelling met groteske, maar oh zo vermakelijke personages. Vooral Clooney (de intellect van het trio) is op dreef met z'n dichterlijke taal en kapsel-obsessie.

De talloze verwijzingen naar de Griekse bron-tekst hoeven overigens niet opgepikt te worden door de kijker. Zonder deze kennis is de film al vermakelijk genoeg. Maar het helpt je wel om wat meer vorm in het script te zien. Want de film bestaat voornamelijk uit leuke, humoristische fragmenten. De film als geheel is me nèt iets te vormloos. En daarmee lijkt deze film nog méér op het werk van Homerus. Dat wel...

Hagar
zondag 20 april 2014 om 12:23

Helemaal eens met Edwin. Grappig dat hij sommige dingen noemde die ik niet had thuisgebracht uit de Odyssee, maar zoals hij zegt, dat verstoort mijn plezier niet.
Wat de film wel geeft is een gevoel dat het allemaal ontzettend goed uitgekiend is. De dialogen zijn meestal geweldig, en de personages erg leuk!
Toch is het geen enorme dijenkletser (en ook niet zo bedoeld, denk ik). Het kabbelt wel lekker voort, en verveelt nergens.
Lekker filmpje, dat me nieuwsgierig maakt naar ander werk van de Coen-broertjes.

EdwinBeek
maandag 21 april 2014 om 11:16

Ik lees mijn bovenstaande reactie terug en bedenk me, na de film een 2e keer gezien te hebben, dat je een Coen-film gewoon moet kijken, moet zwijgen en hem dan weer eens kijken.

Bepaalde stukjes vallen weer meer op hun plek. De vorm van het script (waarvan ik eerder zei dat het me te vormloos was) is weer wat duidelijker zichtbaar en je verheugt je op die volgende leuke dialoog of situatie. Een kenmerk van goede cinema.

Ramon
dinsdag 6 mei 2014 om 14:52

Binnen het omvangrijke werk van de gebroeders Coen blijft deze droge komedie hoog in mijn persoonlijke lijstje staan. Briljante personages, een verhaal met goede afwisseling en humor die ik bijzonder kan waarderen maken dit tot een film die ik keer op keer kan zien. Hartstikke bona fide!