Reacties (4)

Ramon
maandag 25 juli 2011 om 16:15

Aparte verfilming van het verhaal van Stephen King. Er missen (zoals wel vaker) allerlei elementen uit het boek, maar die waren juist essentieel voor het verhaal. Het gaat nu allemaal te snel en te onlogisch.

Mijn grootste punt van kritiek is echter dat het einde van het boek totáál is genegeerd. Daarin zien we hoe Todd zelf ook aan het moorden slaat , dat is hier tegenovergesteld. Ik snap dat de studio dat niet zou willen, maar ik vond het een perfect einde.

Het acteerwerk is echter wel goed, en er zitten enkele leuke vondsten in waaraan je kan zien dat Bryan Singer achter de film zit.

Hagar
maandag 25 juli 2011 om 20:22

Grappig! Ik ken het boek niet, maar de film wel, en vond hem bijzonder goed!
Ik heb je spoilertje toch gelezen, en het verbaast me niet dat dat het einde was. Aan de andere kant, hier wordt er slechts gesuggereerd. Todd laat heel duidelijk zien dat hij geen geweten heeft. Eigenlijk zie je een psychopaat in wording, maar voor het echt zover is.
Ik moet bekennen dat ik King zowiezo soms tever vind gaan met zijn beschrijvingen. Laat sommige dingen aan de verbeelding over! Hier werkt dat prima, in mijn optiek!

Hagar
zondag 21 augustus 2016 om 00:10

Sterke film. Zoals ik hierboven schrijf, het is in feite een portret van een psychopaat in wording. Maar ook de oude rot in psychopaterie spettert van het scherm. Ieder hebben ze hun scenes die ijzersterk zijn, en het verhaal als totaal is prima!
Ik moet wel bekennen dat het geheel nu een tikkeltje traag is hier en daar, met name in de tweede helft.
Sterk punt aan het verhaal vind ik dat Todd halverwege gedwongen wordt om weer een normaal leven te gaan leiden, en je bijna als kijker hoopt dat hij het redt, voor hij er door omstandigheden (indirect van zijn eigen making) weer in teruggesleurd wordt. Een psychopaat krijgt een tweede kans op een normaal leven, maar wordt alsnog de psychopaat waar hij eerst zoveel potentie voor had.

EdwinBeek
zondag 21 augustus 2016 om 13:14

Een interessant concept. De uitwerking naar film kon me niet volledig overtuigen.

Het zat 'm vooral in de personages die ongeloofwaardig werden. Ze maakten te vlotte sprongen. Wat kritisch snoeiwerk hier en daar had de film ook van minder eindes kunnen voorzien. Zoals het saaie verhaallijntje van de ouders. Of de lang uitgesponnen scene van de ex-gevangene in het ziekenhuis.

Nazisme is een gewichtig onderwerp en men behandelde het te simpel naar mijn idee. Moorden omdat het 'lekker' zou voelen is te makkelijk. Hoe komt iemand zo? Het script deed me vermoeden dat de makers niet te diep wilden graven. De lompe scene met de kat in de oven onderstreept dit denk ik. De fascinatie van de jongen voor deze gruwel-praktijken moeten we ook maar aannemen.

Wat houdt deze film dan overeind? Voor mij een goed acterende Ian Mckellen. En niet de weinig overtuigende leraar David Schwimmer...