Reacties (3)

valujet
dinsdag 25 januari 2011 om 03:08

Voor het eerst dat ik deze zag en hij viel goed mee. Een beetje aan de korte kant wel en ik had Simba graag een antilope zien opeten ofzo. Maar goed, leuke film voor kinderen.

Hagar
woensdag 5 oktober 2011 om 22:40

Zojuist in de bioscoop teruggezien in 3D.
Het 3D gebeuren is ernstig overtrokken. Het voegt niet veel toe.
Daarentegen is het ook niet storend.
Buiten dat ben ik heel blij dat ik nog eens de kans heb gekregen deze op groot formaat te zien! Mijn hele liefde voor animatie is bij deze film begonnen, en na al die jaren, en al die keren kijken heeft de film hooguit qua verrassingen ingeboet, maar zeker niet in kwaliteit!

EdwinBeek
donderdag 29 september 2016 om 22:50

Gedurende september draaide Pathé de originele versie van The Lion King op het grote scherm. Zonder extra scenes, 3D-conversie of ander moderne bemoeizucht. Gewoon de oude vertrouwde versie in zijn pure vorm.

En dat was weer even keiharde nostalgie. De zaal zat net zoals in 1994 bomvol. Disney levert hier één van zijn zwaardere films af naar mijn idee. Met Scar heeft Disney een slechterik te pakken die je tot op het bot gaat haten. Foutloos ingesproken door een theatrale Jeremy Irons. Een oom die zowel z'n broer als neefje naar de eeuwige jachtvelden wil helpen is een dappere verhaallijn voor een familiefilm, maar juist hierdoor staat er écht wat op het spel. En dat was aan het aanwezige publiek anno 2016 nog altijd te merken. Koppels kropen bij elkaar tijdens de stormloop, sniften bij Mufasa's geestverschijning en kinderen schreeuwden hardop richting Scar tijdens het eindgevecht.

Gelukkig zorgen Timon en Pumbaa voor luchtigheid. De Disney van '94 leek tijdens het liefdesliedje "Can you feel the Love Tonight" zelfreflectie te hebben (met hun eigen mierzoete imago in het achterhoofd) en laat dus het zwijn en de meerkat aan dit lied een humoristische kop en staart toevoegen.
Als laatste pluspunt noem ik de sequence met de prachtig geanimeerde Rafiki. De makers slagen erin zijn dialoog met Simba over 'angst voor je verleden' zowel grappig als wijs te maken. En daarna pakt men het visueel over door Simba letterlijk te laten rennen door een griezelig woud vol met stoffige spinnenwebben en kronkelende lianen. Simpele symboliek, maar ijzersterk. De minder subtiele communistische symboliek tijdens het liedje van Scar vond ik na al die jaren wat minder geslaagd...