Reacties (1)

EdwinBeek
dinsdag 17 september 2019 om 22:02

Het schoolvoorbeeld van een ontzettend simpel verhaal met een maximum aan emotionele impact. De fiets van een arme arbeider wordt gestolen en hij gaat achter de dader aan. Meer is het niet. Een gebeurtenis die voor iedereen herkenbaar is. Men schetst vervolgens het moeilijke leven van deze arbeider en zijn arme gezin op zo'n eerlijke en schrijnende manier dat de diefstal bij de kijker binnenkomt als een kleine tragedie. Helder verteld en gespeeld door een cast bestaande uit amateurs die van de straat geplukt werden. De regisseur wilde realisme en naturel acteerwerk. En dat werpt z'n vruchten af want de prent komt hierdoor nog harder aan. Geen opsmuk, geen theatraal gedoe. De camera is hier verliefd op de kleine en herkenbare menselijke trekjes in de karakters.

Verder voelt de film ontzettend fijn Italiaans. De straatjes, de handgebaren, de melancholie (met dank aan de simpele maar doeltreffende muziek).

Voor sommigen misschien teveel een documentaire rondom een te kleine gebeurtenis, maar de film verteld veel meer dan de diefstal van een simpele fiets...