Reacties (4)

EdwinBeek
Thursday 26 February 2015 om 22:58

Als cartoon- en filmfan zijn de vele cameo's en cartoon-jargon veel leuker om te spotten dan het volgen van de intrige. Mickey en Bugs die een scene delen? Dat moet een flinke copyright-stoeipartij geweest zijn daar in Burbank. Maar het is toch maar mooi gelukt en daar moeten we Zemeckis zeer dankbaar voor zijn want het heeft een fijne, eigenzinnige prent opgeleverd. Het combineren van live-action met animatie-personages deed men al in de jaren '20, maar is nergens zo geslaagd als hier.

Welke leeftijdsgroep Zemeckis precies in gedachte had weet ik niet. De vele seksuele toespelingen zijn voor het merendeel netjes verpakt in leuke vondsten en woordgrappen maar de wulpse verschijning van Jessica Rabbit laat weinig te raden. Ook de ontmaskering van de schurk lijkt me uitstekende materie om de kinderpsychiater maanden zoet te houden. Echter, als volwassene zou ik zeggen; geniet ervan.

Als Bob Hoskins eenmaal Toontown binnenstapt draait de film op volle toeren. De ene grappige vondst na de andere met dank aan animatie-regisseur Richard Williams en zijn team. Hoe knap de technische prestatie ook is viel me dit toch op; de animatie wordt gedicteerd door het eerder opgenomen live-action materiaal waardoor timing en duidelijke poses nog weleens in het gedrang komen. Het maakt sommige animatie minder leesbaar. Een klein smetje dat niet veel mensen door zullen hebben.

De 3 Roger Rabbit shorts die kort hierna geproduceerd zijn kan ik eveneens aanraden. Verdomd grappig in moordend tempo en technisch van hoog niveau.

Hagar
Thursday 26 February 2015 om 23:09

Volledig eens met Edwin, en niets toe te voegen. Wát een film(ervaring)!

Ramon
Friday 27 February 2015 om 13:32

Judge Doom vond ik als kind bijzonder creepy inderdaad Voor mij is dit pure nostalgie, maar toen ik hem enkele jaren terug weer eens zag ontdekte ik dat het ook gewoon een oprecht goede film is. En we weten allemaal dat dat lang niet altijd het geval is met onze jeugdherinneringen

EdwinBeek
Sunday 19 April 2015 om 14:09

Sommige dingen blijven gelukkig overeind staan.