Het is bijna niet meer voor te stellen, maar vroeger waren er dag en nacht videoclips te zien op MTV. Tegenwoordig is de zender net als zijn vele grote broers een platform voor series met een semi-realistische invalshoek, wat volgens sommigen heeft gezorgd voor een drastische verlaging van kwaliteitstelevisie. Na het zien van een marathon van My Super Sweet 16 kreeg Bobcat Goldthwait zulke depressieve gevoelens dat hij besloot zijn frustraties te uiten via het hoofdpersonage van zijn nieuwste film.

We volgen in God Bless America de veertiger Frank, die van zijn arts te horen krijgt ongeneeslijk ziek te zijn. Wanneer hij net als de regisseur zelf een lading troep over zich heen krijgt via zijn televisie besluit hij het iets drastischer aan te pakken. Met zijn geweer op zak gaat hij op reis om de ster van een realityserie om te leggen, maar wanneer zijn moordpartij wordt gadegeslagen door de 16-jarige Roxy heeft dit andere gevolgen dan hij zich had voorgesteld.


De praatgrage tiener blijkt er nogal morbide gevoelens op na te houden en komt al snel met voorstellen voor andere personen die het niet verdienen om te leven. De eenmalige actie van Frank mondt niet lang daarna uit in een killing spree door een duo dat bij tijd en wijle doet denken aan Bonnie and Clyde.

Toen Goldthwait het script doorstuurde naar Joel Murray had de acteur aanvankelijk niet eens door dat hij daadwerkelijk voor de hoofdrol werd gevraagd, maar waarschijnlijk had de filmmaker geen betere keuze kunnen maken. Net als zijn bekende broer Bill kan de acteur heerlijk droevig en teleurgesteld kijken, waardoor je zijn acties nog wat meer kan waarderen.

Ook de casting van Tara Lynne Barr als Roxy blijkt een schot in de roos. De jonge actrice was tot nu toe voornamelijk te zien in korte films en series, maar deze rol zou best wel eens een opstapje kunnen zijn naar iets groters.


Goldthwait roept met zijn zelfgeschreven script heel wat ethische vragen op, maar weet deze helaas lang niet allemaal te beantwoorden. Regelmatig vragen de personages zich af wie het wel en niet verdienen om te worden vermoord, maar nergens heeft dit echt gevolgen. De seksuele spanning tussen de twee wekt bovendien wat ongemakkelijke gevoelens op, maar wordt nergens echt uitgewerkt.

God Bless America doet vanzelfsprekend denken aan films als Falling Down en Natural Born Killers, maar blijkt onderhuids toch een heel ander uitgangspunt te hebben. Het is wellicht wat populair en makkelijk om een film te maken waarin irritante personen worden neergeschoten, maar voor een groot deel van de bioscoopgangers zal dit resulteren in een geslaagde avond.