In een carrière die al zo'n halve eeuw oud is heeft Steven Spielberg diverse meesterwerken naar het witte doek gebracht, met tussendoor slechts sporadisch een misser die maar weinigen kunnen waarderen. Een jaar geleden konden we naar de bioscoop voor het matig ontvangen oorlogsdrama War Horse, en deze week gaat alweer zijn volgende grote speelfilm bij ons in première. Zal Lincoln uiteindelijk worden herinnerd als één van de beste werken van de grootmeester, of wordt dit lievelingsproject al snel vergeten in de filmgeschiedenis?

Het was al lange tijd een grote wens van Spielberg om het verhaal van de zestiende president van de Verenigde Staten vast te leggen voor zijn camera, maar het vinden van de juiste inslag bleek nog een lastige kwestie. Uiteindelijk heeft hij er samen met schrijver Tony Kushner voor gekozen om slechts vier maanden aan het eind van zijn leven te vertonen, waarin Lincoln bezig was met het radicale plan om de slavernij af te schaffen.


Dit zogenaamde dertiende amendement van de grondwet van de Verenigde Staten vormt dan ook de spil van het verhaal, waarin we met name te zien krijgen hoe de imposante figuur politici probeerde over te halen om positief te stemmen op zijn voorstel. De uitslag van deze onderneming moge bekend zijn, maar toch is het interessant om te zien hoe het politieke klimaat midden negentiende eeuw was.

De film kan redelijk duidelijk in twee delen worden gescheiden, waarbij de laatste helft voor Europeanen beduidend interessanter is dan hetgeen we ervoor te zien krijgen. Begrijpelijkerwijze zal deze geschiedenisles betreffende veel details bij onze overburen meer interesse wekken, maar aan deze kant van de oceaan zullen we voornamelijk onder de indruk zijn van de prestaties van de indrukwekkende cast.

De regisseur heeft altijd al Daniel Day-Lewis op het oog gehad voor de hoofdrol, maar toen deze keer op keer bedankte voor de eer moest hij noodgedwongen uitwijken naar Liam Neeson. Na enkele omzwervingen besloot ook hij uit het project te stappen, met als gevolg dat Day-Lewis tot slot toch is overgehaald om zich in te leven in Honest Abe. Elke filmliefhebber mag hierdoor in zijn handen wrijven, want zoals we van hem kunnen verwachten is de method actor helemaal opgegaan in rol. Het resultaat is een verbluffend staaltje acteerwerk dat over enkele weken wel móet resulteren in alweer zijn derde Oscar.


Aangezien er maar weinig mensen meer rechtschapen waren dan Abraham Lincoln kan Thaddeus Stevens gezien worden als de tweede hoofdpersoon, bij wie we gaandeweg het verhaal een ontwikkeling van zijn karakter meemaken. Deze uitstekende rol van Tommy Lee Jones is bijzonder goed geschreven en vertolkt, maar ook daarbuiten heeft men een cast weten te verzamelen van louter grote namen die nergens teleurstelt.

Het zal niet bij iedereen in de smaak vallen dat de president zelf zo eenzijdig wordt neergezet, en menigeen zal op een gegeven moment - net als een personage in de film zelf - gek worden van zijn constante stroom aan anekdotes. Ook de verhaallijn omtrent zijn zoon komt niet helemaal uit de verf, maar al met al is Lincoln een prima film geworden over een belangrijke periode in de moderne geschiedenis. Samen met The Color Purple en Amistad vormt de film in ieder geval een bijzondere trilogie over slavernij die dit zware thema doeltreffend behandelt.