FilmCentrum
Rogue One: A Star Wars Story
door Ramon van Dam
Rubriek: Bioscoop |
|
Regie: | Gareth Edwards |
Cast: | Felicity Jones, Diego Luna, Alan Tudyk |
Genre: | Actie / avontuur / sciencefiction |
Lengte: | 133 minuten |
Première: | woensdag 14 december 2016 |
Meer informatie | |
In de zomer van 2014 kregen we te horen dat Disney na de overname van Star Wars niet alleen een nieuwe trilogie in de planning had, maar dat we tevens elke twee jaar een spin-off uit het universum mogen verwachten. Deze "anthology"-films zullen geen direct onderdeel zijn van de saga rondom de familie Skywalker, maar diens personages en verhaallijnen kunnen wel voorbijkomen in deze alternatieve avonturen. Nu het eerste resultaat in de vorm van Rogue One in première is gegaan kunnen we alvast voorzichtig concluderen dat dit idee veel potentie blijkt te hebben.
Het idee voor de film is ontsproten uit het brein van ILM-veteraan John Knoll en is al even eenvoudig als intrigerend: hoe kwamen de plannen voor de Death Star in Episode IV - a New Hope eigenlijk in handen van de rebellen? De sleutel hiervoor vinden we in Felicity Jones als Jyn Erso, een jonge vrouw die een persoonlijke connectie heeft met het verschrikkelijk effectieve wapen waarvan we de kracht in de oude trilogie al te zien kregen.
Samen met een kleurrijke groep strijders heeft ze een ogenschijnlijk eenvoudige missie: een overgelopen piloot van de Empire heeft een boodschap voor de rebellen die koste wat kost overgebracht moet worden. Wat volgt is een film van ruim twee uur die zowel vertrouwd als vernieuwend aanvoelt, waarbij we diverse nieuwe personages leren kennen die de kijker al snel weten te overtuigen.
Het zal niemand verrassen dat een van de toevoegingen aan de reeds rijke groep figuren wederom een droid betreft. K-2SO is een herprogrammeerde robot die altijd eerlijk is, maar tevens ontzettend sarcastisch via de stem van Alan Tudyk. Hij zorgt hiermee voor de nodige dosis humor in een verder grimmige film, al moet gezegd worden dat sommige grappen niet helemaal aankomen. Daarnaast valt vooral Donnie Yen op als Chirrut, een blinde krijger met een groot gevoel voor eer en veel respect voor de Force. Tot slot blijkt Ben Mendelsohn perfect gecast als de nieuwe slechterik Orson Krennic.
Ook de rest van de cast is goed bij elkaar gezocht, waarbij het opvalt hoeveel etnische diversiteit er tussen de vele gezichten de ontdekken valt. Aangezien we tevens in Jyn een vrouwelijk hoofdpersonage hebben is goed te zien dat Disney het belangrijk vindt om het universum zo breed mogelijk te houden, een gegeven dat hier bijzonder goed uitpakt. Na Rey uit The Force Awakens hebben jonge meiden er wederom een nieuw voorbeeld bij om te laten zien dat vrouwen centraal kunnen staan.
Het verhaal van de film is niet erg bijzonder, maar wel effectief. Het feit dat we al min of meer weten hoe de film dient te eindigen leidt nergens af, onder andere doordat we mee gaan leven met de nieuwe personages en omdat zoveel details nog onduidelijk zijn. Het is gelukkig ook niet echt te merken dat de film in het laatste deel van de productie problemen bleek te hebben: regisseur Gareth Edwards werd naar het schijnt opzij geschoven om Tony Gilroy ruimte te even om de reshoots leiding te geven, maar het eindresultaat is een solide geheel. Enkel het feit dat de eerste trailers veel shots bevatten die hier niet terug te zien zijn geeft aan dat het een en ander is veranderd.
Regisseur Edwards' vorige twee films Monsters en Godzilla draaiden voor een groot deel om visuele effecten en ook hier toont hij aan daar vakkundig mee om te kunnen gaan. Zijn visie op de wereld van Star Wars blijkt een goede combinatie van echte sets en cgi, met als hoogtepunt een spectaculaire slag in de laatste akte van de film. Nooit eerder in de franchise werd de oorlog zo hard en direct getoond als in dit spectaculaire slotstuk.
Moderne computereffecten worden ook op een heel andere manier ingezet om een link te maken met vertrouwde elementen, waarvan enkel gezegd dient te worden dat dit niet altijd even overtuigend overkomt. Zoals de trailers al lieten zien is er nog een heel belangrijk figuur dat ook hier zijn opwachting maakt, gelukkig in de juiste hoeveelheid om de fans enthousiast te maken en toch niet de film over te nemen.
Uiteindelijk is Rogue One: A Star Wars Story een veelbelovend begin van een nieuw tijdperk, waarin we via spin-offs nog veel meer te weten zullen komen over de unieke wereld die George Lucas ooit bedacht. De film is verre van perfect en van het directe verhaal blijft vermoedelijk maar weinig hangen, maar met zijn interessante personages en enerverende actiescènes heeft het een plekje verdiend aan de goede kant van de gerangschikte films rondom Star Wars.
Het idee voor de film is ontsproten uit het brein van ILM-veteraan John Knoll en is al even eenvoudig als intrigerend: hoe kwamen de plannen voor de Death Star in Episode IV - a New Hope eigenlijk in handen van de rebellen? De sleutel hiervoor vinden we in Felicity Jones als Jyn Erso, een jonge vrouw die een persoonlijke connectie heeft met het verschrikkelijk effectieve wapen waarvan we de kracht in de oude trilogie al te zien kregen.
Samen met een kleurrijke groep strijders heeft ze een ogenschijnlijk eenvoudige missie: een overgelopen piloot van de Empire heeft een boodschap voor de rebellen die koste wat kost overgebracht moet worden. Wat volgt is een film van ruim twee uur die zowel vertrouwd als vernieuwend aanvoelt, waarbij we diverse nieuwe personages leren kennen die de kijker al snel weten te overtuigen.
Het zal niemand verrassen dat een van de toevoegingen aan de reeds rijke groep figuren wederom een droid betreft. K-2SO is een herprogrammeerde robot die altijd eerlijk is, maar tevens ontzettend sarcastisch via de stem van Alan Tudyk. Hij zorgt hiermee voor de nodige dosis humor in een verder grimmige film, al moet gezegd worden dat sommige grappen niet helemaal aankomen. Daarnaast valt vooral Donnie Yen op als Chirrut, een blinde krijger met een groot gevoel voor eer en veel respect voor de Force. Tot slot blijkt Ben Mendelsohn perfect gecast als de nieuwe slechterik Orson Krennic.
Ook de rest van de cast is goed bij elkaar gezocht, waarbij het opvalt hoeveel etnische diversiteit er tussen de vele gezichten de ontdekken valt. Aangezien we tevens in Jyn een vrouwelijk hoofdpersonage hebben is goed te zien dat Disney het belangrijk vindt om het universum zo breed mogelijk te houden, een gegeven dat hier bijzonder goed uitpakt. Na Rey uit The Force Awakens hebben jonge meiden er wederom een nieuw voorbeeld bij om te laten zien dat vrouwen centraal kunnen staan.
Het verhaal van de film is niet erg bijzonder, maar wel effectief. Het feit dat we al min of meer weten hoe de film dient te eindigen leidt nergens af, onder andere doordat we mee gaan leven met de nieuwe personages en omdat zoveel details nog onduidelijk zijn. Het is gelukkig ook niet echt te merken dat de film in het laatste deel van de productie problemen bleek te hebben: regisseur Gareth Edwards werd naar het schijnt opzij geschoven om Tony Gilroy ruimte te even om de reshoots leiding te geven, maar het eindresultaat is een solide geheel. Enkel het feit dat de eerste trailers veel shots bevatten die hier niet terug te zien zijn geeft aan dat het een en ander is veranderd.
Regisseur Edwards' vorige twee films Monsters en Godzilla draaiden voor een groot deel om visuele effecten en ook hier toont hij aan daar vakkundig mee om te kunnen gaan. Zijn visie op de wereld van Star Wars blijkt een goede combinatie van echte sets en cgi, met als hoogtepunt een spectaculaire slag in de laatste akte van de film. Nooit eerder in de franchise werd de oorlog zo hard en direct getoond als in dit spectaculaire slotstuk.
Moderne computereffecten worden ook op een heel andere manier ingezet om een link te maken met vertrouwde elementen, waarvan enkel gezegd dient te worden dat dit niet altijd even overtuigend overkomt. Zoals de trailers al lieten zien is er nog een heel belangrijk figuur dat ook hier zijn opwachting maakt, gelukkig in de juiste hoeveelheid om de fans enthousiast te maken en toch niet de film over te nemen.
Uiteindelijk is Rogue One: A Star Wars Story een veelbelovend begin van een nieuw tijdperk, waarin we via spin-offs nog veel meer te weten zullen komen over de unieke wereld die George Lucas ooit bedacht. De film is verre van perfect en van het directe verhaal blijft vermoedelijk maar weinig hangen, maar met zijn interessante personages en enerverende actiescènes heeft het een plekje verdiend aan de goede kant van de gerangschikte films rondom Star Wars.
Oordeel:
Reacties (0)
Er zijn nog geen reacties, ben jij de eerste?
Updates
- 18/03 Cartoon: Kung Fu Panda 4
- 13/03 Premières week 11
- 12/03 Bioscoop top 10 week 10
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 11/03 Cartoon: Christopher Nolan wint Oscar
- 11/03 Oppenheimer grote winnaar Oscars
- 10/03 Voorspelling Oscars volgens onze pool
- 08/03 Vooruitblik Oscars 2024: Beste Film
Reacties
- 18/03 Cartoon: Christopher Nolan wint Oscar
- 18/03 Cartoon: Kung Fu Panda 4
- 18/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 18/03 The Wonderful Story of Henry Sugar
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 10/03 WAR IS OVER! Inspired by the Music of John and Yoko
Forum
- 31/12 FilmCentrum iOS app
- 13/02 Raad de Quote
- 01/10 Boardwalk Empire
- 01/10 Breaking Bad.
- 08/08 Raad de screenshot
- 26/05 Arrested Development
- 27/02 Upgrade
- 23/02 Homeland