FilmCentrum
Roma
door Ramon van Dam
Rubriek: Netflix Original |
|
Regie: | Alfonso Cuarón |
Cast: | Yalitza Aparicio, Marina de Tavira, Diego Cortina Autrey |
Genre: | Drama |
Lengte: | 135 minuten |
Première: | vrijdag 14 december 2018 |
Meer informatie | |
De afgelopen jaren is Netflix langzaam maar zeker aan de slag gegaan om de kwaliteit van hun eigen aanbod naar een hoger niveau te brengen, waarbij het in de wacht slepen van een grote Oscar een belangrijke mijlpaal moet worden. Eerder dit jaar oogsten ze al wat succes met acht nominaties, maar de kans lijkt groot dat ze over enkele maanden met Roma eindelijk een of meerdere grote prijzen in ontvangst mogen nemen.
In het semi-autobiografische verhaal volgen we Cléo (Yalitza Aparicio), een Mixteekse nanny die in Mexico-stad zorg draagt voor een groot huishouden. Aanvankelijk zien we hiermee vooral de de klassenverschillen naar voren komen, maar zodra we ontdekken dat ze zwanger is verschuift het perspectief ietwat en krijgen we meer van haar eigen leven te mee. Naast de perikelen met de familie waar ze voor werkt blijkt ze ook haar eigen problemen te hebben en een personage van vlees en bloed te zijn.
Tijdens de speelduur van ruim twee uur is het tempo laag en zijn we getuige van ogenschijnlijk ongerelateerde gebeurtenissen, waar geweld met zowel menselijke als natuurlijke oorzaak achter schuilt. De langzame opening maakt al duidelijk dat je hier rustig voor moet gaan zitten, maar wie een verhaal met een heldere rode draad vereist kan hier wat meer moeite mee hebben.
In alle aspecten van de film is de hand van regisseur Alfonso Cuarón duidelijk zichtbaar, waarmee zijn status als auteur definitief wordt bevestigd (voor zover dit nog niet het geval was). Aangezien Cléo op zijn eigen kindermeisje is gebaseerd is dit zijn meest persoonlijke film tot nu toe, maar het is ook bijzonder dat dit zijn eerste speelfilm is waarbij hij zelf de camera ter hand nam.
De oogstrelende beelden bestaan veelal uit lange shots met een vrijwel statisch standpunt, terwijl de weinige bewegingen die er zijn ontzettend soepel en rustgevend voltrekken. Het geheel is daarnaast in prachtig zwart-wit met hoog contract geschoten, waardoor de parallellen met grootmeesters uit de jaren '70 niet te missen zijn.
Roma had wellicht met enkele ingekorte scènes wat strakker kunnen zijn, maar daar staat een fascinerende longtake in een ziekenhuis tegenover. In dit op elk vlak indrukwekkende moment komt alles samen en vliegen onze emoties alle kanten op, alleen al voor die scène is dit een must-see. De film zal eind februari hoogstwaarschijnlijk een felle strijd moeten leveren met Cold War voor de niet-Engelstalige Oscar, maar de Academy Awards voor regie en cinematografie zijn best waarschijnlijk en zelfs de hoofdprijs lijkt een mogelijkheid.
In het semi-autobiografische verhaal volgen we Cléo (Yalitza Aparicio), een Mixteekse nanny die in Mexico-stad zorg draagt voor een groot huishouden. Aanvankelijk zien we hiermee vooral de de klassenverschillen naar voren komen, maar zodra we ontdekken dat ze zwanger is verschuift het perspectief ietwat en krijgen we meer van haar eigen leven te mee. Naast de perikelen met de familie waar ze voor werkt blijkt ze ook haar eigen problemen te hebben en een personage van vlees en bloed te zijn.
Tijdens de speelduur van ruim twee uur is het tempo laag en zijn we getuige van ogenschijnlijk ongerelateerde gebeurtenissen, waar geweld met zowel menselijke als natuurlijke oorzaak achter schuilt. De langzame opening maakt al duidelijk dat je hier rustig voor moet gaan zitten, maar wie een verhaal met een heldere rode draad vereist kan hier wat meer moeite mee hebben.
In alle aspecten van de film is de hand van regisseur Alfonso Cuarón duidelijk zichtbaar, waarmee zijn status als auteur definitief wordt bevestigd (voor zover dit nog niet het geval was). Aangezien Cléo op zijn eigen kindermeisje is gebaseerd is dit zijn meest persoonlijke film tot nu toe, maar het is ook bijzonder dat dit zijn eerste speelfilm is waarbij hij zelf de camera ter hand nam.
De oogstrelende beelden bestaan veelal uit lange shots met een vrijwel statisch standpunt, terwijl de weinige bewegingen die er zijn ontzettend soepel en rustgevend voltrekken. Het geheel is daarnaast in prachtig zwart-wit met hoog contract geschoten, waardoor de parallellen met grootmeesters uit de jaren '70 niet te missen zijn.
Roma had wellicht met enkele ingekorte scènes wat strakker kunnen zijn, maar daar staat een fascinerende longtake in een ziekenhuis tegenover. In dit op elk vlak indrukwekkende moment komt alles samen en vliegen onze emoties alle kanten op, alleen al voor die scène is dit een must-see. De film zal eind februari hoogstwaarschijnlijk een felle strijd moeten leveren met Cold War voor de niet-Engelstalige Oscar, maar de Academy Awards voor regie en cinematografie zijn best waarschijnlijk en zelfs de hoofdprijs lijkt een mogelijkheid.
Oordeel:
Reacties (0)
Er zijn nog geen reacties, ben jij de eerste?
Updates
- 18/03 Cartoon: Kung Fu Panda 4
- 13/03 Premières week 11
- 12/03 Bioscoop top 10 week 10
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 11/03 Cartoon: Christopher Nolan wint Oscar
- 11/03 Oppenheimer grote winnaar Oscars
- 10/03 Voorspelling Oscars volgens onze pool
- 08/03 Vooruitblik Oscars 2024: Beste Film
Reacties
- 18/03 Cartoon: Christopher Nolan wint Oscar
- 18/03 Cartoon: Kung Fu Panda 4
- 18/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 18/03 The Wonderful Story of Henry Sugar
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 11/03 Uitslag Oscarpool 2024
- 10/03 WAR IS OVER! Inspired by the Music of John and Yoko
Forum
- 31/12 FilmCentrum iOS app
- 13/02 Raad de Quote
- 01/10 Boardwalk Empire
- 01/10 Breaking Bad.
- 08/08 Raad de screenshot
- 26/05 Arrested Development
- 27/02 Upgrade
- 23/02 Homeland