Stel je eens voor: je bent al decennia een uiterst succesvolle horrorauteur en de filmproducenten staan dan ook in de rij om je boeken te verfilmen. Een kans die je dan ook regelmatig aangrijpt, maar door de jaren heen heb je ook geleerd dat dit slechts incidenteel een sterke film oplevert en meestal zelfs regelrechte bagger. We hebben het hier natuurlijk over Stephen King, wiens werk filmklassiekers als The Shanshank Redemption en The Green Mile heeft opgeleverd, maar ook debacles als Children of the Corn. Na vele teleurstellingen besloot King zelf plaats te nemen op de regiestoel, dit was echter geen onverdeeld succes en zodoende krijgen we nu te maken met een adaptatie van het kortverhaal 1408 door regisseur Mikael Håfström.



Al jarenlang is schrijver Mike Enslin bezeten door paranormale plekken, maar is er tot op heden nog nooit van overtuigd geraakt dat ze echt bestaan. Op zijn zoektocht heeft hij al vele plekken bezocht die zogenaamd bezeten zijn, maar zijn boeken concluderen telkens weer dat het niet overtuigend is, tot hij hoort over kamer 1408 in het Dolphin Hotel. Aanvankelijk lijkt het weer een toeristisch verhaaltje te worden, maar wanneer de hotelmanager (Samuel L. Jackson) blijft volhouden de kamer niet aan Enslin te verhuren raakt hij meer en meer geïntrigeerd. Wanneer hij dan eindelijk zijn intrekt neemt in de kamer, waar door de jaren heen al tientallen mensen zijn overleden, begint hij steeds vreemdere dingen te zien...



De film begint best goed, we leren goed het karakter van de hoofdpersoon kennen en de interesse voor de kamer wordt ook voor de kijker opgebouwd, maar helaas glijdt de film weg zodra die kamer daadwerkelijk bezocht wordt. Op zich zijn de verschillende horroreffecten leuk gedaan en het budget van 25 miljoen dollar heeft goed geholpen voor de visual effects, maar ze staan teveel los van elkaar om echt intrigerend te zijn. Bovendien raakt Enslin te snel paranoïde, zeker gezien de uitgebreide introductie van zijn scepsis over paranormale verschijnselen.

Wat de film nog een beetje op de been houdt is de vertolking van Mike Enslin door John Cusack; het is geen bijster uitgebreid personage, maar Cusack haalt genoeg uit het summiere script om je als kijker niet weg te laten lopen uit de bioscoop. Hoewel Samuel L. Jackson met grote letters en foto op de posters staat, komt hij slechts enkele minuten in de film voor. Ach, dat soort marketing kennen we inmiddels wel, maar voor hem hoef je dus niet naar deze film te gaan.



We kunnen 1408 gerust toevoegen aan de middenklasse van Stephen King films: het is zeker geen misbaksel geworden, maar aan de andere kant zullen maar weinig mensen zich de film herinneren over enkele jaren. Håfström heeft een degelijke horrorfilm afgeleverd die leuk is om een keertje te kijken, mits je er niet te hoge verwachtingen van hebt.