Elvis Presley hebben we al vaker als personage gezien op het witte doek, maar wanneer Baz Luhrmann zich eraan waagt weet je dat dit iets anders gaat worden. De Australiër staat bekend om zijn zeer bombastische stijl en dat is ook precies wat je hier krijgt. Zet je schrap voor een biopic vol flitsende kleuren en snelle montage. Show business in vol ornaat.

Toch is dit niet je typische biografische verhaal. Uiteraard krijgen we een belangrijk deel van het leven en de carrière van The King te zien, maar het gaat ook voor een groot deel over zijn ontdekker en manager Colonel Tom Parker. Het is dan ook dat personage dat de film inluidt en afsluit in de vorm van een raamvertelling, die eigenlijk weinig toevoegt.


Parker wordt duidelijk neergezet als de slechterik van het verhaal, op redelijk eendimensionale wijze. Dat wordt niet geholpen door de vertolking door Tom Hanks, die we zelden op dit lage niveau hebben zien acteren. Met name zijn belachelijke accent haalt je volledig uit de film en doet eerder denken aan iemand uit Transsylvanië dan de Nederlander die het in het echt was.

Gelukkig staat daar een fenomenale hoofdrol van Austin Butler tegenover. Er is al veel geschreven over zijn aangepaste, diepe stem en hoe dit nog altijd effect heeft op zijn eigen leven, maar puntje bij paaltje is alle lof meer dan terecht. Zijn Elvis is larger-than-life, maar toch ook gewoon een man van vlees en bloed met een tragisch verhaal. Het is nog even spannend of hij of Brandon Fraser dit weekend een Academy Award in ontvangst mag nemen, hoe dan ook een prestatie van formaat.


Naast de hoofdrol krijgt de productie veel aandacht op technisch vlak, zoals we dus mogen verwachten van Luhrmann. De sets zijn prachtig, de kostuums spatten van het scherm en de camera zwiert rond om alles kracht bij te zetten. De kans is dan ook zeer reëel dat de film er uiteindelijk vandoor gaat met meerdere gouden beeldjes.

Het is jammer dat het personage van Hanks en zijn acteerwerk zo'n grote stempel drukken op het verhaal. Met een beter script en regie richting de vermaarde acteur was er meer uit te halen, maar het is onderaan de streep toch Elvis Presley waar je voor komt en die je zeker krijgt. Ondanks wat smetjes een bijzondere film over een hele bijzondere man.