In 2006 maakten we kennis met de film Paris, Je T'aime, waarin een hele sloot filmmakers de kans kreeg hun liefde voor de stad Parijs kenbaar te maken middels korte filmpjes. Het idee was verfrissend en de film kreeg goede kritieken, en mede daarom bleef het niet bij die enkele productie. Het doel is om uiteindelijk vijf van deze mozaïek films te maken, elk draaiend om een grote stad, en we mogen ditmaal kennis maken met één van de grootste steden ter wereld: New York.

The Big Apple is al talloze keren het toneel geweest voor regisseurs en er zijn dan ook een aantal filmmakers die onlosmakelijk verbonden zijn met de stad. Zo zouden Woody Allen en Martin Scorsese perfect zijn om een segment te maken voor New York, I Love You, maar beide heren zijn er niet in terug te vinden. In plaats daarvan is er gekozen voor onder andere Brett Ratner, Yvan Attal en Natalie Portman, die hiermee haar (niet erg bijzondere) regiedebuut maakt. De opdracht was voor alle tien regisseurs hetzelfde: ze mochten maximaal twee dagen filmen, hadden een week de tijd om het te bewerken en elk filmpje moest een bepaalde wijk uitstralen.

Het resultaat is een bonte verzameling korte verhalen, waarvan de ene beter uit de verf komt dan de andere. Dit soort films hebben er nogal een handje van om te eindigen met een slotscène waarin alles samenkomt, maar gelukkig is dat hier niet het geval. Er zijn wel enkele stukken die deels overlappen, maar dit komt niet geforceerd over. Wat wel erg jammer is, is dat de kwaliteit van de losse fragmenten erg heen en weer schommelt. De film opent bijvoorbeeld met een scène waarin Hayden Christensen blufpoker speelt met Andy Garcia, dit stuk bevat scherp geschreven dialogen, maar het slechte acteerwerk van Christensen verpest dat deel een beetje.


Daarentegen zien we even later hoe het wél moet: wanneer Ethan Hawke van alles uit de kast haalt om Maggie Q op straat te versieren, doet dit sterk denken aan bijvoorbeeld de dialogen in Before Sunrise. Dat hele stuk is sowieso al de moeite waard om te zien, maar de kleine twist aan het einde maakt het helemaal af. Het is moeilijk om een verdere indruk te geven van de rest van de film zonder alle acht overige stukken te behandelen, maar over het algemeen zijn het filmpjes die wel aardig zijn, maar niet meer dan dat. Het acteerwerk is vrijwel overal sterk, maar de acteurs krijgen net iets te weinig om mee te werken.

New York, I Love You is het nieuwste deel in een reeks met een leuk idee, maar de uitwerking is (nu al?) een stuk minder dan in de film over Parijs. Naar verwachting zal Rio de Janeiro het volgende podium worden, wat natuurlijk prachtige beelden op kan leveren, maar het is te hopen dat er wel net wat meer aandacht besteed zal worden aan de verhalen zelf. Pikant detail is overigens dat onder andere Scarlett Johansson nog extra scènes gefilmd hadden, maar die uiteindelijk uit de film zijn geknipt. Het is de vraag of die kwalitatief gezien onder de maat waren, of dat ze er wellicht gewoon niet tussen pasten, maar dat gaan we ongetwijfeld terugzien op de DVD. De versie die je nu echter in de bioscoop kan zien is een aardige mix van leuke ideeën geworden, maar met een lichtelijk tegenvallende uitwerking.