De Bermuda Driehoek heeft al vaak voor inspiratie gezorgd bij het schrijven van films, maar de manier waarop Christopher Smith de mythische rampplek voor schepen heeft gebruikt is er eentje die we nog niet eerder gezien hebben. Zijn nieuwste film Triangle is zijn beste werk tot nu toe, al is er nog steeds genoeg ruimte om verder te groeien als filmmaker. Wellicht dat Carice van Houten hem daarbij kan helpen, aangezien ze in zijn volgende film Black Death zal gaan schitteren.

Wanneer Jess door haar vrienden wordt uitgenodigd om een dagje mee te gaan zeilen op open zee zien we dat de blondine een dergelijk tripje hard nodig heeft. Ze ziet eruit alsof ze al dagen niet geslapen heeft en kan wel wat afleiding gebruiken. Midden op zee komt het bootje echter in een zware storm terecht, en even lijkt het erop dat de groep reddeloos verloren is. Gelukkig komt er net op tijd een groot cruiseschip voorbij, waar ze aan boord kunnen klimmen. Althans, gelukkig? Eenmaal op het dek aangekomen lijkt het erop dat het grote schip totaal verlaten is, totdat de eerste doden vallen.


Tot nu toe klinkt de plot waarschijnlijk als een dertien-in-een-dozijn slasher, maar gelukkig is niets minder waar. Smith heeft niet teruggegrepen op goedkope trucjes om de spanning op te bouwen, maar hij haalt de kijker juist met psychologische elementen naar zich toe. Wat er verder precies gebeurt moet je als kijker helemaal niet weten, dit is een typische gevalletje waarbij elk detail al teveel verraadt. De enige hint die we kunnen geven is dat je terecht komt in een Twilight Zone aflevering met trekjes van Memento, al kan het verhaal niet tippen aan de laatsgenoemde klassieker.

Het scenario zit wel degelijk goed in elkaar gelukkig, er zitten maar een paar kleine plotholes in en die storen niet erg. Storender is wel dat de personages zelf zich nog vrij dom gedragen voor zo'n intelligent verhaal. Toch zitten er enkele scènes in die je als kijker bijblijven, en het is dan ook de beklemmende sfeer waar de regisseur trots op mag zijn.

De hoofdrol wordt vertolkt door Melissa George, die we vooral kennen van The Amityville Horror en 30 Days of Night. Ze is prima gecast en komt overtuigend over, in tegenstelling tot de rest van de cast, die nergens echt boven de gemiddelde acteerprestatie uitsteekt. Het is echter het verhaal waarvoor je deze film moet kijken, want ondanks het feit dat dit net iets te lang doorgaat en op sommige stukjes wat onlogisch is, is Triangle wel een aanrader voor fans van psychologische horrorfilms. Overige filmkijkers zullen waarschijnlijk ook genoeg plezier hebben aan de film, mits je er van tevoren maar niet ál te veel van verwacht.