Reacties (7)

cordia
donderdag 13 november 2014 om 21:42

Voor mij de beste film van 2014, zonder twijfel

EdwinBeek
zaterdag 7 februari 2015 om 19:04

Een verhaal over een aan lager wal geraakte superheld-acteur. Michael Keaton voor deze rol strikken is dan goede casting.

Maar er is meer dat goed is. De fijne mix tussen de heerlijke percussie-score en beeld. De mix tussen tragiek en zelf relativerende humor. Ook de fantasy-elementen komen niet misplaatst over. Het werkt allemaal verassend lekker samen en voelt aan als iets nieuws. Ook een groot bravo voor Edward Norton's spel. Wat persoonlijk zeer aangenaam was is dat het door mij niet zo gewaardeerde superhelden-genre er flink van langs krijgt. "What? They put Jeremy Renner in a cape too?!"

Toch is er in de loop van de week een vraag bij me opgekomen. Het camerawerk (wat doet suggereren dat de hele film één lang shot is) is een technisch hoogstandje. Naar mijn weten heeft alleen Hitchcock dit eerder gedaan in Rope, hetzij wat primitiever met de toen beschikbare middelen in 1948. Maar waarom heeft de regisseur hiervoor gekozen? Puur om de cinematographer te pijnigen? Of zit hier een verhaaltechnische rede achter die ik over het hoofd zie? Een tweede kijkbeurt dringt zich op. En dat is een positief teken!

TomMDP
maandag 9 februari 2015 om 00:19

Edwin, in verband met dat camerawerk raad ik Russian Ark eens aan.

EdwinBeek
maandag 9 februari 2015 om 20:00

Dank voor de suggestie. Voor de duidelijkheid; ben geen voorstander van de one-shot-methode. Het maakt nl. bijna geen gebruik van die geweldige techniek, uniek voor film: montage.

Walter
zondag 15 februari 2015 om 08:13

werkelijk álles aan deze film is tof. het script, dat niet alleen een origineel verhaal vertelt, maar ook Hollywood, Broadway en iedereen die op die plekken een rol van belang heeft - tot aan de recensenten aan toe - een spiegel voorhoudt, het acteerwerk - met name Keaton, maar ook Norton en Stone zijn fantastisch -, de score - ik ben niet zo van jazzy drums, maar hier kwam het heel mooi uit - en het camerawerk dat je als kijker meeneemt in de flow naar de première - dat is dan ook meteen mijn antwoord op Edwins vragen.

ga Birdman zien!

EdwinBeek
dinsdag 17 februari 2015 om 20:14

het camerawerk dat je als kijker meeneemt in de flow naar de première

Dat zou zomaar de bedoeling kunnen zijn geweest. Geen idee. Thanks. Weet niet of het z'n doel voorbij schoot; het haalde me soms uit de film...

Hagar
donderdag 21 februari 2019 om 14:32

Ik heb de eerdere adviezen hierboven de film te gaan zien indertijd niet opgevolgd, en heb het dus op het kleine scherm moeten doen.
Allereerst: Interessante film. Leuk hoe ze het wereldje achter de schermen van Broadway (en een beetje Hollywood) in beeld brengen. Het acteerwerk is inderdaad behoorlijk goed! Ik had Zach Galifianakis eigenlijk niet herkend, en zijn rol was ook van ondergeschikt belang, maar ook hij presteerde goed naast de grotere rollen van Keaton, Norton en Stone.

Dat gezegd hebbende, de film boeide me niet enorm. De eerste helft was ik aan de beeldbuis gekluisterd, puur omdat de film vreemd en interessant was, maar na de eerste helft was dat een beetje uitgewerkt. Gelukkig weet de film in de derde acte weer te boeien.
De geroemde drum-score maakte mij bij tijd en wijle nerveus, evenals de filmstijl van één lang shot. Maar over het geheel genomen voegde het toe aan het surrealisme van de film, en versterkte het de sfeer, zoals zowel score als cinematografie horen te doen. Sterk staaltje, dus.
Verder kon ik als fan de steken naar het superheldengenre erg goed waarderen. Vooral aangezien Keaton zelf vrij kort op deze film zelf naast de vervloekte Downey JR zou staan in de nieuwe Spider-Man film.
Zeer zeker een goede film, al had het voor mij iets meermindere puntjes dan voor andere het geval geweest lijkt te zien.